Eyvah Kardeş Geliyor…

“ İkinci çocuk ne zaman olmalı? İdeal bir zaman var mı? ’’ diye sordum durdum çevremdeki tüm kadınlara. İkisi beraber büyüsün mantığıyla  arka arkaya çocuk yapanlar, ikisine birden yetişemiyorum her şey eksik kalıyor düşüncesiyle tırlatmanın  eşiğinde.  3-4 yaş bırakanlar   “ -beni ve ona ait hiçbir şeyi paylaşmak istemiyor, sürekli benimle oynamak istiyor bebekle ilgilenmeme tahammülü yok, bilinçsizce kardeşine zarar veriyor.’’ dediler, kafaları oldukça karışık. 6 yaş civarında bırakanlar   “- kardeşler arasında çağ farkı oluşuyor, birlikte oynayamıyorlar, okul çağı olduğu için defterler, silgiler, kalemler vs her zaman problem sebebi, bir de kardeşin canını acıtmak için bilinçli yapılan hareketler, zarar vermek için uğraşlar, kıskançlık krizleri…’’ dediler, benim de içinde bulunduğum bu grup depresyonun eşiğinde, maalesef  depresyona bile çocukla girilmiyor 🙂

Sonuç olarak herkes şikayetçi. Bu nedenle de sabit  ideal bir zaman aralığı yok. Eşlerin ortak kararıyla fakat en çok annenin fiziksel ve ruhsal hazır hissetme durumuna göre  çocuğa karar verilmelidir.

İkinci çocuğun doğumuyla ailede dengeler büyük ölçüde değişir. Artık evin tek gözbebeğine   ”rakip’’ gelmiştir  ve  gizli bazen de alenen bir savaş başlar. Büyük çocuk bebeğin doğumundan sonraki ilk zamanlar  tepki vermeyebilir. Bu durum sizi hemen rahatlatmasın. Sadece şaşkınlığını atmaya çalışıyordur. Sonraki süreçte çocuk da emzik istemek, bez bağlatmak, bebekçe konuşmak gibi bazı davranışlar görülebilir bu oldukça doğal bir durum.

Bebek biraz büyüyüp ilgi odağı olduğunda öfkesinden nasibinizi alacaksınızdır.  En çok anneye duyulan öfke (çünkü anne çocuğu dünyaya getirdi, babanın hiçbir suçu yok! ) uzun sürüyor. Her sabah  “sen ne kötü bir insansın, ne kötü bir annesin’’ diye uyandırıldığımı hatırlıyorum. Artık eskiye göre daha huysuz, daha keyifsiz ve daha saldırgan bir çocuğunuz var hayırlı olsun 🙂

Yine de bu sizi korkutmasın. Bebeğin, kendisi için tehdit oluşturmayacağını anlayınca sıkıntıları azalacaktır. Kardeşler arasındaki çekişmeler son derece doğal ve insanidir.

Kardeşler ne kadar kavga gürültü ile büyürlerse büyüsünler, anne babanın doğru yaklaşımı ile ileride birbirlerinin en yakın arkadaşı  olacaklardır.